Ovaj rad propituje kako filmski način proizvodnje stvara moderne i postmoderne identitete, filmsku iluziju i filmski efekt realnosti. Baveći se novijim teorijama, od Bellerove pozicije o filmskom načinu proizvodnje do Benjaminove i Žižekove teorije o ideologiji, rad kroz dekonstrukciju filmskog načina proizvodnje otvara neoznačenu pukotinu koja omogućuje političku teologiju filma. Zadatak je političke teologije filma osloboditi filmske slike hijerarhija nametnutih filmskim načinom proizvodnje.This essay questions the ways in which cinematic mode of production constructs modern and postmodern identities. By exploring various theories, from Jonathan Beller’s politics of the visible to Walter Benjamin’s and Slavoj Žižek’s work on ideology, the...